Voor mijn ooit nog te maken album ‘What is left of what is right’ had ik het plan opgevat om bij elke track nauwelijks hoorbare achtergrondgeluiden aanwezig te laten zijn die met de track te maken hebben. Ik ben daarin zeker niet de eerste; mijn grote held Fish gebruikte bijvoorbeeld allerlei filmrolgeluiden op zijn ‘Fellini Days’ album. Laatst luisterde ik weer naar Brave van Marillion, die ik qua productie en sfeer op een voetstuk heb staan. Ik had ooit iets gelezen over het gebruik van een rots om een sfeer te creeren. Ik dacht dat destijds dat ze de galm van de grot gebruikten voor bepaalde tracks, maar toen ik weer geintrigeerd raakte door de sound van het album en een korte zoeksessie startte, bleek het om geluidsopnames van water binnen die grot te gaan. Ook werd er op Wikipedia geschreven dat Radiohead met OK Computer ook gebruike maakte van achtergrondgeluiden. Laat dat nu ook net een album zijn die ik op een voetstuk heb staan qua sfeer. Als je ooit de introductie van mijn Studiowerkpagina hebt gelezen, weet je dat ik dacht dat de ongelofelijke sound van OK Computer door analoge tape kwam. Maar dat is dus waarschijnlijk maar ten dele waar…
-
Archives
- April 2015
- January 2015
- December 2014
- August 2014
- December 2013
- August 2013
- May 2013
- April 2013
- October 2012
- September 2012
- August 2012
- February 2012
- January 2012
- January 2011
- December 2010
- November 2010
- October 2010
- May 2010
- April 2010
- March 2010
- January 2010
- September 2009
- October 2008
- September 2008
- August 2008
- June 2008
-
Meta